سرم را نه ظلم می تواند خم کند ، نه مرگ ، نه ترس ، سرم فقط برای بوسیدن دست های

تو خم می شود مادرم . . .

دست پر مهر مادر تنها دستی است که اگر کوتاه از دنیا هم باشد ، از تمام دستها بلند تر است . . .

مــــادر یعنی به تعداد همه روزهای گذشته تو ، صبوری

مـــــادر یعنی به تعداد همه روزهای آینده تو ، دلواپسی

مــــادر یعنی به تعداد آرامش همه خوابهای کودکانه تو، بیداری !

مــــادر یعنی بهانه بوسیدن خستگی دستهایی که عمری به پای بالیدن تو چروک شد !

مـــــادر یعنی بهانه در آغوش کشیدن زنی که نوازشگر همه سالهای دلتنگی تو بود !

مادر یعنی باز هم بهانه مـــــــــــادر گرفتن . . .

کاشکی راه رفتن رو یادم نمی گرفتم تا واسه همیشه مجبور میشدم دستانت را در دست

بگیرم . . .